reema
Suomi[muokkaa]
Substantiivi[muokkaa]
reema (9)
- (kielitiede) lauseen osa, joka antaa uutta informaatiota aiheesta
Taivutus[muokkaa]
Taivutus | ||
---|---|---|
sijamuoto | yksikkö | monikko |
kieliopilliset sijamuodot | ||
nominatiivi | reema | reemat |
genetiivi | reeman | reemojen (reemain) |
partitiivi | reemaa | reemoja |
akkusatiivi | reema; reeman |
reemat |
sisäpaikallissijat | ||
inessiivi | reemassa | reemoissa |
elatiivi | reemasta | reemoista |
illatiivi | reemaan | reemoihin |
ulkopaikallissijat | ||
adessiivi | reemalla | reemoilla |
ablatiivi | reemalta | reemoilta |
allatiivi | reemalle | reemoille |
muut sijamuodot | ||
essiivi | reemana | reemoina |
translatiivi | reemaksi | reemoiksi |
abessiivi | reematta | reemoitta |
instruktiivi | – | reemoin |
komitatiivi | – | reemoine- + omistusliite |
vartalot | ||
vokaalivartalo | reema- | |
heikko vartalo | - | |
vahva vartalo | - | |
konsonantti- vartalo |
- |
Käännökset[muokkaa]
Liittyvät sanat[muokkaa]
Vastakohdat[muokkaa]
Aiheesta muualla[muokkaa]
- reema Tieteen termipankissa