mahahaava
Siirry navigaatioon
Siirry hakuun
Suomi[muokkaa]
Substantiivi[muokkaa]
mahahaava (9)
- (lääketiede) mahalaukun tai pohjukaissuolen haavauma
Ääntäminen[muokkaa]
- IPA: /ˈmɑhɑˌhɑːʋɑ/
- tavutus: ma‧ha‧haa‧va
Taivutus[muokkaa]
Taivutus | ||
---|---|---|
sijamuoto | yksikkö | monikko |
kieliopilliset sijamuodot | ||
nominatiivi | mahahaava | mahahaavat |
genetiivi | mahahaavan | mahahaavojen (mahahaavain) |
partitiivi | mahahaavaa | mahahaavoja |
akkusatiivi | mahahaava; mahahaavan |
mahahaavat |
sisäpaikallissijat | ||
inessiivi | mahahaavassa | mahahaavoissa |
elatiivi | mahahaavasta | mahahaavoista |
illatiivi | mahahaavaan | mahahaavoihin |
ulkopaikallissijat | ||
adessiivi | mahahaavalla | mahahaavoilla |
ablatiivi | mahahaavalta | mahahaavoilta |
allatiivi | mahahaavalle | mahahaavoille |
muut sijamuodot | ||
essiivi | mahahaavana | mahahaavoina |
translatiivi | mahahaavaksi | mahahaavoiksi |
abessiivi | mahahaavatta | mahahaavoitta |
instruktiivi | – | mahahaavoin |
komitatiivi | – | mahahaavoine- + omistusliite |
vartalot | ||
vokaalivartalo | mahahaava- | |
heikko vartalo | - | |
vahva vartalo | - | |
konsonantti- vartalo |
- |
Etymologia[muokkaa]
yhdyssana sanoista maha ja haava
Käännökset[muokkaa]
1. mahalaukun tai pohjukaissuolen haavauma
|
|
Aiheesta muualla[muokkaa]
- mahahaava Kielitoimiston sanakirjassa