varattomuus

Wikisanakirjasta

Suomi[muokkaa]

Substantiivi[muokkaa]

varattomuus (40)

  1. se, että on varaton

Ääntäminen[muokkaa]

  • IPA: /ˈʋɑrɑt̪ˌt̪omuːs/
  • tavutus: va‧rat‧to‧muus

Taivutus[muokkaa]

Taivutus
sijamuoto yksikkö monikko
kieliopilliset sijamuodot
nominatiivi varattomuus varattomuudet
genetiivi varattomuuden varattomuuksien
partitiivi varattomuutta varattomuuksia
akkusatiivi varattomuus;
varattomuuden
varattomuudet
sisäpaikallissijat
inessiivi varattomuudessa varattomuuksissa
elatiivi varattomuudesta varattomuuksista
illatiivi varattomuuteen varattomuuksiin
ulkopaikallissijat
adessiivi varattomuudella varattomuuksilla
ablatiivi varattomuudelta varattomuuksilta
allatiivi varattomuudelle varattomuuksille
muut sijamuodot
essiivi varattomuutena varattomuuksina
translatiivi varattomuudeksi varattomuuksiksi
abessiivi varattomuudetta varattomuuksitta
instruktiivi varattomuuksin
komitatiivi varattomuuksine-
+ omistusliite
vartalot
vokaalivartalo -
heikko vartalo varattomuude-
vahva vartalo varattomuute-
konsonantti-
vartalo
varattomuut-

Etymologia[muokkaa]

sanan varaton vartalosta varattom- ja suffiksista -uus

Käännökset[muokkaa]

Liittyvät sanat[muokkaa]

Vastakohdat[muokkaa]
Yhdyssanat[muokkaa]

varattomuustodistus

Aiheesta muualla[muokkaa]