lilertävä
Suomi[muokkaa]
Verbi[muokkaa]
lilertävä
- (taivutusmuoto) aktiivin partisiipin preesens verbistä lilertää
Taivutus[muokkaa]
Taivutus | ||
---|---|---|
sijamuoto | yksikkö | monikko |
kieliopilliset sijamuodot | ||
nominatiivi | lilertävä | lilertävät |
genetiivi | lilertävän | lilertävien (lilertäväin) |
partitiivi | lilertävää | lilertäviä |
akkusatiivi | lilertävä; lilertävän |
lilertävät |
sisäpaikallissijat | ||
inessiivi | lilertävässä | lilertävissä |
elatiivi | lilertävästä | lilertävistä |
illatiivi | lilertävään | lilertäviin |
ulkopaikallissijat | ||
adessiivi | lilertävällä | lilertävillä |
ablatiivi | lilertävältä | lilertäviltä |
allatiivi | lilertävälle | lilertäville |
muut sijamuodot | ||
essiivi | lilertävänä | lilertävinä |
translatiivi | lilertäväksi | lilertäviksi |
abessiivi | lilertävättä | lilertävittä |
instruktiivi | – | lilertävin |
komitatiivi | – | lilertävine |
vartalot | ||
vokaalivartalo | {{{vart.vok}}} | |
heikko vartalo | {{{vart.heik}}} | |
vahva vartalo | {{{vart.vah}}} | |
konsonantti- vartalo |
{{{vart.kons}}} |