kombinointi

Wikisanakirjasta

Suomi[muokkaa]

Substantiivi[muokkaa]

kombinointi (5-J)

  1. kombinoiminen

Ääntäminen[muokkaa]

  • IPA: /ˈkombiˌnoi̯nt̪i/
  • tavutus: kom‧bi‧noin‧ti

Taivutus[muokkaa]

Taivutus
sijamuoto yksikkö monikko
kieliopilliset sijamuodot
nominatiivi kombinointi kombinoinnit
genetiivi kombinoinnin kombinointien
(kombinointein)
partitiivi kombinointia kombinointeja
akkusatiivi kombinointi;
kombinoinnin
kombinoinnit
sisäpaikallissijat
inessiivi kombinoinnissa kombinoinneissa
elatiivi kombinoinnista kombinoinneista
illatiivi kombinointiin kombinointeihin
ulkopaikallissijat
adessiivi kombinoinnilla kombinoinneilla
ablatiivi kombinoinnilta kombinoinneilta
allatiivi kombinoinnille kombinoinneille
muut sijamuodot
essiivi kombinointina kombinointeina
translatiivi kombinoinniksi kombinoinneiksi
abessiivi kombinoinnitta kombinoinneitta
instruktiivi kombinoinnein
komitatiivi kombinointeine-
+ omistusliite
vartalot
vokaalivartalo -
heikko vartalo kombinoinni-
vahva vartalo kombinointi-
konsonantti-
vartalo
-

Käännökset[muokkaa]

Aiheesta muualla[muokkaa]