frekventatiiviverbi

Wikisanakirjasta

Suomi[muokkaa]

Substantiivi[muokkaa]

frekventatiiviverbi (5)

  1. (kielitiede) verbi, joka ilmaisee usein toistuvaa, jatkuvaa, epämääräistä tai mielivaltaista toimintaa
    Lauleskella on laulaa-verbistä johtuva frekventatiiviverbi.
    Suomessa frekventatiiviverbeillä on usein lisämerkitys, että puhuja ei arvosta toimintaa, josta hän kertoo.

Taivutus[muokkaa]

Taivutus
sijamuoto yksikkö monikko
kieliopilliset sijamuodot
nominatiivi frekventatiiviverbi frekventatiiviverbit
genetiivi frekventatiiviverbin frekventatiiviverbien
(frekventatiiviverbein)
partitiivi frekventatiiviverbiä frekventatiiviverbejä
akkusatiivi frekventatiiviverbi;
frekventatiiviverbin
frekventatiiviverbit
sisäpaikallissijat
inessiivi frekventatiiviverbissä frekventatiiviverbeissä
elatiivi frekventatiiviverbistä frekventatiiviverbeistä
illatiivi frekventatiiviverbiin frekventatiiviverbeihin
ulkopaikallissijat
adessiivi frekventatiiviverbillä frekventatiiviverbeillä
ablatiivi frekventatiiviverbiltä frekventatiiviverbeiltä
allatiivi frekventatiiviverbille frekventatiiviverbeille
muut sijamuodot
essiivi frekventatiiviverbinä frekventatiiviverbeinä
translatiivi frekventatiiviverbiksi frekventatiiviverbeiksi
abessiivi frekventatiiviverbittä frekventatiiviverbeittä
instruktiivi frekventatiiviverbein
komitatiivi frekventatiiviverbeine-
+ omistusliite
vartalot
vokaalivartalo frekventatiiviverbi-
heikko vartalo -
vahva vartalo -
konsonantti-
vartalo
-