luukuttaminen
Suomi[muokkaa]
Substantiivi[muokkaa]
luukuttaminen (38)
- teonnimi verbistä luukuttaa
Taivutus[muokkaa]
| Taivutus | ||
|---|---|---|
| sijamuoto | yksikkö | monikko |
| kieliopilliset sijamuodot | ||
| nominatiivi | luukuttaminen | luukuttamiset |
| genetiivi | luukuttamisen | luukuttamisten luukuttamisien |
| partitiivi | luukuttamista | luukuttamisia |
| akkusatiivi | luukuttaminen; luukuttamisen |
luukuttamiset |
| sisäpaikallissijat | ||
| inessiivi | luukuttamisessa | luukuttamisissa |
| elatiivi | luukuttamisesta | luukuttamisista |
| illatiivi | luukuttamiseen | luukuttamisiin |
| ulkopaikallissijat | ||
| adessiivi | luukuttamisella | luukuttamisilla |
| ablatiivi | luukuttamiselta | luukuttamisilta |
| allatiivi | luukuttamiselle | luukuttamisille |
| muut sijamuodot | ||
| essiivi | luukuttamisena (luukuttamisna) |
luukuttamisina |
| translatiivi | luukuttamiseksi | luukuttamisiksi |
| abessiivi | luukuttamisetta | luukuttamisitta |
| instruktiivi | – | luukuttamisin |
| komitatiivi | – | luukuttamisine- + omistusliite |
| vartalot | ||
| vokaalivartalo | luukuttamise- | |
| heikko vartalo | - | |
| vahva vartalo | - | |
| konsonantti- vartalo |
luukuttamis- | |