jumalatar
Suomi[muokkaa]
Substantiivi[muokkaa]
- naispuolinen jumala monijumalaisuudessa
Ääntäminen[muokkaa]
- IPA: /ˈjumɑˌlɑt̪ɑr/
- tavutus: ju‧ma‧la‧tar
Taivutus[muokkaa]
Taivutus | ||
---|---|---|
sijamuoto | yksikkö | monikko |
kieliopilliset sijamuodot | ||
nominatiivi | jumalatar | jumalattaret |
genetiivi | jumalattaren | jumalatarten jumalattarien |
partitiivi | jumalatarta | jumalattaria |
akkusatiivi | jumalatar; jumalattaren |
jumalattaret |
sisäpaikallissijat | ||
inessiivi | jumalattaressa | jumalattarissa |
elatiivi | jumalattaresta | jumalattarista |
illatiivi | jumalattareen | jumalattariin |
ulkopaikallissijat | ||
adessiivi | jumalattarella | jumalattarilla |
ablatiivi | jumalattarelta | jumalattarilta |
allatiivi | jumalattarelle | jumalattarille |
muut sijamuodot | ||
essiivi | jumalattarena (jumalatarna) |
jumalattarina |
translatiivi | jumalattareksi | jumalattariksi |
abessiivi | jumalattaretta | jumalattaritta |
instruktiivi | – | jumalattarin |
komitatiivi | – | jumalattarine- + omistusliite |
vartalot | ||
vokaalivartalo | jumalattare- | |
heikko vartalo | - | |
vahva vartalo | - | |
konsonantti- vartalo |
jumalatar- |
Käännökset[muokkaa]
1. naispuolinen jumala
Aiheesta muualla[muokkaa]
- jumalatar Kielitoimiston sanakirjassa
Viro[muokkaa]
Substantiivi[muokkaa]
jumalatar (gen jumalatari, part jumalatari)