Liite:Verbitaivutus/saksa/vorlegen

Wikisanakirjasta
Nominaalimuodot
infinitiivi vorlegen
partisiipin preesens vorlegend [luo]
partisiipin perfekti vorgelegt [luo]
apuverbi haben
Persoonamuodot
indikatiivi
preesens imperfekti perfekti pluskvamperfekti
pers. yks. mon. pers. yks. mon. pers. yks. mon. pers. yks. mon.
1. päälauseessa: lege vor
sivulauseessa: vorlege [luo]
päälauseessa: legen vor
sivulauseessa: vorlegen
1. päälauseessa: legte vor
sivulauseessa: vorlegte [luo]
päälauseessa: legten vor
sivulauseessa: vorlegten [luo]
1. haben vorgelegt haben vorgelegt 1. hatte vorgelegt hatten vorgelegt
2. päälauseessa: legst vor
sivulauseessa: vorlegst [luo]
päälauseessa: legt vor
sivulauseessa: vorlegt
2. päälauseessa: legtest vor
sivulauseessa: vorlegtest [luo]
päälauseessa: legtet vor
sivulauseessa: vorlegtet [luo]
2. hast vorgelegt habt vorgelegt 2. hattest vorgelegt hattet vorgelegt
3. päälauseessa: legt vor
sivulauseessa: vorlegt [luo]
päälauseessa: legen vor
sivulauseessa: vorlegen
3. päälauseessa: legte vor
sivulauseessa: vorlegte
päälauseessa: legten vor
sivulauseessa: vorlegten
3. hat vorgelegt haben vorgelegt 3. hatte vorgelegt hatten vorgelegt
konjunktiivi
preesens imperfekti perfekti pluskvamperfekti
pers. yks. mon. pers. yks. mon. pers. yks. mon. pers. yks. mon.
1. päälauseessa: lege vor
sivulauseessa: vorlege
päälauseessa: legen vor
sivulauseessa: vorlegen
1. päälauseessa: legte vor
sivulauseessa: vorlegte
päälauseessa: legten vor
sivulauseessa: vorlegten
1. habe vorgelegt haben vorgelegt 1. hätte vorgelegt hätten vorgelegt
2. päälauseessa: legest vor
sivulauseessa: vorlegest [luo]
päälauseessa: leget vor
sivulauseessa: vorleget [luo]
2. päälauseessa: legtest vor
sivulauseessa: vorlegtest
päälauseessa: legtet vor
sivulauseessa: vorlegtet
2. habest vorgelegt habet vorgelegt 2. hättest vorgelegt hättet vorgelegt
3. päälauseessa: lege vor
sivulauseessa: vorlege
päälauseessa: legen vor
sivulauseessa: vorlegen
3. päälauseessa: legte vor
sivulauseessa: vorlegte
päälauseessa: legten vor
sivulauseessa: vorlegten
3. habe vorgelegt haben vorgelegt 3. hätte vorgelegt hätten vorgelegt
imperatiivi
pers. yks. mon.
1. legen wir vor
2. leg(e)[luo] vor (epämuodollinen)
legen Sie vor (muodollinen)
legt vor (epämuodollinen)
legen Sie vor (muodollinen)
3. lege er/sie/es vor legen sie vor