hiatus

Wikisanakirjasta

Suomi[muokkaa]

Substantiivi[muokkaa]

hiatus (39)

  1. (fonetiikka) kahden vokaalin välinen tavuraja
  2. (anatomia) aukko, rako
  3. tauko

Etymologia[muokkaa]

Aiheesta muualla[muokkaa]

Englanti[muokkaa]

Substantiivi[muokkaa]

hiatus (monikko hiatuses)

  1. aukko, rako
  2. hiatus
  3. tauko, keskeytys; loma
    He resumed writing the novel after a two-year hiatus.
    There is a two-month hiatus in the Parliament's work.

Ranska[muokkaa]

Substantiivi[muokkaa]

hiatus m. (monikko hiatus) kova H, ei sido

  1. (fonetiikka) kahden vokaalin välinen tavuraja
  2. (anatomia) aukko, rako

Ääntäminen[muokkaa]

Aiheesta muualla[muokkaa]

  • hiatus Trésor de la langue française informatisé -sanakirjassa (ranskaksi)