befall

Wikisanakirjasta

Englanti[muokkaa]

Verbi[muokkaa]

Taivutus
ind. prees. y. 3. p. befalls
part. prees. befalling
imp. befell
part. perf. befallen

befall

  1. tapahtua

Saksa[muokkaa]

Verbi[muokkaa]

befall

  1. (taivutusmuoto) imperatiivin yksikön 2. persoonan muoto verbistä befallen