pronomen

Wikisanakirjasta
Katso myös: Pronomen

Latina[muokkaa]

Substantiivi[muokkaa]

Taivutus
sijamuoto yksikkö monikko
nominatiivi prōnōmin prōnōmina
akkusatiivi prōnōmin prōnōmina
genetiivi prōnōminis prōnōminum
datiivi prōnōminī prōnōminibus
ablatiivi prōnōmine prōnōminibus

prōnōmin n. (3)

  1. pronomini

Etymologia[muokkaa]

Norja[muokkaa]

Substantiivi[muokkaa]

et pronomen pronomenet, pronomen, pronomenene

  1. (kielitiede) pronomini

Ruotsi[muokkaa]

Substantiivi[muokkaa]

ett pronomen pronomenet, pronomen/pronomina, pronomenen

  1. (kielitiede) pronomini, asemosana

Aiheesta muualla[muokkaa]

  • pronomen Svenska Akademiens ordbokissa SAOBissa (ruotsiksi)

Tanska[muokkaa]

Substantiivi[muokkaa]

et pronomen pronomenet, pronominer, pronominerne / pronomenet, pronomener, pronomenerne

  1. (kielitiede) pronomini, asemosana

Liittyvät sanat[muokkaa]