erlegen

Wikisanakirjasta

Saksa[muokkaa]

Verbi[muokkaa]

Taivutus[luo]
ind. prees. y. 2. p. erlegst
ind. prees. y. 3. p. erlegt
ind. imperf. y. 3. p. erlegte
part. perf. erlegt
apuverbi haben

erlegen

  1. kaataa, surmata (eläin)
    Die Frau hat einen Elch erlegt.
    Nainen kaatoi hirven.

Etymologia[muokkaa]

er- + legen

Liittyvät sanat[muokkaa]

Johdokset[muokkaa]