erioikeus
Suomi[muokkaa]
Substantiivi[muokkaa]
erioikeus
- yhteisölle tai yksityiselle myönnetty etuus, jota ei ole muilla; privilegio
Ääntäminen[muokkaa]
- IPA: /ˈeriˌoi̯keus/ tai /ˈeriˌoi̯keu̯s/
- tavutus: e‧ri‧oi‧ke‧us / e‧ri‧oi‧keus
Etymologia[muokkaa]
yhdyssana sanoista eri ja oikeus
Käännökset[muokkaa]
1. etuoikeus
|
|
Aiheesta muualla[muokkaa]
- erioikeus Kielitoimiston sanakirjassa