Siirry sisältöön

Eremit

Wikisanakirjasta
Katso myös: eremit

Saksa

[muokkaa]

Substantiivi

[muokkaa]
Taivutus
sijamuotoyksikkömonikko
nominatiivider Eremitdie Eremiten
akkusatiividen Eremitendie Eremiten
datiividem Eremitenden Eremiten
genetiivides Eremitender Eremiten
31

Eremit m. (monikko Eremiten)

  1. erakko (miespuolinen)

Liittyvät sanat

[muokkaa]
Johdokset
[muokkaa]