rakentua

Wikisanakirjasta

Suomi[muokkaa]

Verbi[muokkaa]

rakentua (52-J) (taivutus[luo])

  1. koostua, muodostua
    Suomen kielen perfekti rakentuu olla-verbin persoonamuodoille ja partisiippimuodoille.

Ääntäminen[muokkaa]

  • IPA: /ˈrɑkenˌt̪uɑˣ/
  • tavutus: ra‧ken‧tu‧a

Etymologia[muokkaa]

Aiheesta muualla[muokkaa]