obliegen

Wikisanakirjasta

Saksa[muokkaa]

Verbi[muokkaa]

Taivutus
ind. prees. y. 3. p. obliegt
ind. imperf. y. 3. p. oblag
part. perf. oblegen
apuverbi haben

obliegen

  1. (ylätyyliä) (d) obliegen olla jkn tehtävä, kuulua jklle
    Ihm obliegt die Sorge für die Familie.
    Huolenpito perheestä on hänen tehtävänsä.

Etymologia[muokkaa]

ob- + liegen