normalitet
Ruotsi[muokkaa]
Substantiivi[muokkaa]
normalitet yl. (3) (yks. määr. normaliteten [luo], mon. epämäär. normaliteter [luo], mon. määr. normaliteterna [luo])
normalitet yl. (3) (yks. määr. normaliteten [luo], mon. epämäär. normaliteter [luo], mon. määr. normaliteterna [luo])