aberkennen

Wikisanakirjasta

Saksa[muokkaa]

Verbi[muokkaa]

Taivutus
ind. prees. y. 2. p. erkennst ab
ind. prees. y. 3. p. erkennt ab
ind. imperf. y. 3. p. erkannte ab
part. perf. aberkannt
apuverbi haben

ab|erkennen

  1. (d) (a) aberkennen viedä jklta jk (oikeus tms.)
    Ihr wurde durch das Urteil die Staatsbürgerschaft aberkannt.
    Tuomion myötä häneltä vietiin kansalaisuus.

Etymologia[muokkaa]

ab- + erkennen