berge f. (monikko berges [luo])
- ranta, rantapenger
- berge Trésor de la langue française informatisé ‑sanakirjassa (ranskaksi)
berge
- (taivutusmuoto) indikatiivin preesensin yksikön 1. persoonan muoto verbistä bergen
- (taivutusmuoto) konjunktiivin preesensin yksikön 1. persoonan muoto verbistä bergen
- (taivutusmuoto) konjunktiivin preesensin yksikön 3. persoonan muoto verbistä bergen