syndikalismi
Suomi[muokkaa]
Substantiivi[muokkaa]
syndikalismi (5)
- (politiikka) 1800-luvun lopulla syntynyt työväenliikkeen suunta, joka pyrkii sosialismin toteuttamiseen ammattiyhdistystoiminnan kautta
Taivutus[muokkaa]
Taivutus | ||
---|---|---|
sijamuoto | yksikkö | monikko |
kieliopilliset sijamuodot | ||
nominatiivi | syndikalismi | – |
genetiivi | syndikalismin | – |
partitiivi | syndikalismia | – |
akkusatiivi | syndikalismi; syndikalismin |
– |
sisäpaikallissijat | ||
inessiivi | syndikalismissa | – |
elatiivi | syndikalismista | – |
illatiivi | syndikalismiin | – |
ulkopaikallissijat | ||
adessiivi | syndikalismilla | – |
ablatiivi | syndikalismilta | – |
allatiivi | syndikalismille | – |
muut sijamuodot | ||
essiivi | syndikalismina | – |
translatiivi | syndikalismiksi | – |
abessiivi | syndikalismitta | – |
instruktiivi | – | – |
komitatiivi | – | syndikalismeine- + omistusliite |
vartalot | ||
vokaalivartalo | syndikalismi- | |
heikko vartalo | - | |
vahva vartalo | - | |
konsonantti- vartalo |
- |
Käännökset[muokkaa]
1. työväenliikkeen suunta
|
|
Liittyvät sanat[muokkaa]
Aiheesta muualla[muokkaa]
- syndikalismi Kielitoimiston sanakirjassa