vuna

Serbia

Substantiivi

vȕna f. (kyrillinen вуна)

1. villa

Ääntäminen

• IPA: /'ʋûna/

Taivutus

	yksikkö	monikko
nominatiivi	vuna	vune
genetiivi	vune	vuna
datiivi-lokatiivi	vuni	vunama
akkusatiivi	vunu	vune
vokatiivi	vuno	vune
instrumentaali	vunom	vunama

Etymologia

• slaavilainen *vьlna, vrt. tšekin/slovakin vlna, venäjän волна