semn

Romania

Substantiivi

genetiivi/datiivi
yksikkö	unui semn
määräinen	semnului
monikko	unor semne
määräinen	semnelor

semn n. (määräinen: semnul, monikko: semne, määräinen: semnele)

1. merkki, enne

   În semn de protest, şi-a dat demisia. – Protestin merkiksi hän erosi työstään.

Etymologia

• latinan signum

Liittyvät sanat

• marcă