kansanomaisuus

Wikisanakirjasta

Suomi[muokkaa]

Substantiivi[muokkaa]

kansanomaisuus (40)

  1. se, että on kansanomainen

Taivutus[muokkaa]

Taivutus
sijamuoto yksikkö monikko
kieliopilliset sijamuodot
nominatiivi kansanomaisuus kansanomaisuudet
genetiivi kansanomaisuuden kansanomaisuuksien
partitiivi kansanomaisuutta kansanomaisuuksia
akkusatiivi kansanomaisuus;
kansanomaisuuden
kansanomaisuudet
sisäpaikallissijat
inessiivi kansanomaisuudessa kansanomaisuuksissa
elatiivi kansanomaisuudesta kansanomaisuuksista
illatiivi kansanomaisuuteen kansanomaisuuksiin
ulkopaikallissijat
adessiivi kansanomaisuudella kansanomaisuuksilla
ablatiivi kansanomaisuudelta kansanomaisuuksilta
allatiivi kansanomaisuudelle kansanomaisuuksille
muut sijamuodot
essiivi kansanomaisuutena kansanomaisuuksina
translatiivi kansanomaisuudeksi kansanomaisuuksiksi
abessiivi kansanomaisuudetta kansanomaisuuksitta
instruktiivi kansanomaisuuksin
komitatiivi kansanomaisuuksine-
+ omistusliite
vartalot
vokaalivartalo -
heikko vartalo kansanomaisuude-
vahva vartalo kansanomaisuute-
konsonantti-
vartalo
kansanomaisuut-

Etymologia[muokkaa]

sanan kansanomainen vartalosta kansanomais- ja suffiksista -uus

Käännökset[muokkaa]

Aiheesta muualla[muokkaa]