innottomuus

Wikisanakirjasta

Suomi[muokkaa]

Substantiivi[muokkaa]

innottomuus (40)

  1. se, että on innoton

Ääntäminen[muokkaa]

  • IPA: /ˈinːot̪ˌt̪omuːs/
  • tavutus: in‧not‧to‧muus

Taivutus[muokkaa]

Taivutus
sijamuoto yksikkö monikko
kieliopilliset sijamuodot
nominatiivi innottomuus innottomuudet
genetiivi innottomuuden innottomuuksien
partitiivi innottomuutta innottomuuksia
akkusatiivi innottomuus;
innottomuuden
innottomuudet
sisäpaikallissijat
inessiivi innottomuudessa innottomuuksissa
elatiivi innottomuudesta innottomuuksista
illatiivi innottomuuteen innottomuuksiin
ulkopaikallissijat
adessiivi innottomuudella innottomuuksilla
ablatiivi innottomuudelta innottomuuksilta
allatiivi innottomuudelle innottomuuksille
muut sijamuodot
essiivi innottomuutena innottomuuksina
translatiivi innottomuudeksi innottomuuksiksi
abessiivi innottomuudetta innottomuuksitta
instruktiivi innottomuuksin
komitatiivi innottomuuksine-
+ omistusliite
vartalot
vokaalivartalo -
heikko vartalo innottomuude-
vahva vartalo innottomuute-
konsonantti-
vartalo
innottomuut-

Etymologia[muokkaa]

sanan innoton vartalosta innottom- ja suffiksista -uus

Käännökset[muokkaa]

Aiheesta muualla[muokkaa]