begrenze

Wikisanakirjasta

Saksa[muokkaa]

Verbi[muokkaa]

begrenze

  1. (taivutusmuoto) indikatiivin preesensin yksikön 1. persoonan muoto verbistä begrenzen
  2. (taivutusmuoto) konjunktiivin preesensin yksikön 1. persoonan muoto verbistä begrenzen
  3. (taivutusmuoto) konjunktiivin preesensin yksikön 3. persoonan muoto verbistä begrenzen
  4. (taivutusmuoto) imperatiivin yksikön 2. persoonan muoto verbistä begrenzen