abbröckeln

Wikisanakirjasta

Saksa[muokkaa]

Verbi[muokkaa]

Taivutus[luo]
ind. prees. y. 2. p. bröckelst ab
ind. prees. y. 3. p. bröckelt ab
ind. imperf. y. 3. p. bröckelte ab
part. perf. abgebröckelt
apuverbi sein

ab|bröckeln

  1. lohkeilla, irrota (paloittain)