fonem

Wikisanakirjasta

Kroaatti[muokkaa]

Substantiivi[muokkaa]

fònēm m. 

  1. (fonetiikka) foneemi

Taivutus[muokkaa]

  yksikkö monikko
nominatiivi fonem fonemi
genetiivi fonema fonema
datiivi-lokatiivi fonemu fonemima
akkusatiivi fonem foneme
vokatiivi foneme fonemi
instrumentaali fonemom fonemima

Aiheesta muualla[muokkaa]

Puola[muokkaa]

Substantiivi[muokkaa]

fonem m.

  1. (fonetiikka) foneemi

Ruotsi[muokkaa]

Substantiivi[muokkaa]

fonem n. (5) (yks. määr. fonemet [luo], mon. epämäär. fonem, mon. määr. fonemen [luo])

  1. (fonetiikka) foneemi

Aiheesta muualla[muokkaa]

  • fonem Svenska Akademiens ordbokissa SAOBissa (ruotsiksi)

Serbia[muokkaa]

Substantiivi[muokkaa]

fònēm m. (kyrillinen фонем)

  1. (fonetiikka) foneemi

Sloveeni[muokkaa]

Substantiivi[muokkaa]

fonem m.

  1. (fonetiikka) foneemi

Turkki[muokkaa]

Substantiivi[muokkaa]

fonem

  1. (fonetiikka) foneemi