Liite:Verbitaivutus/arabia/شرف

Wikisanakirjasta

1[muokkaa]

Nominaalimuodot[muokkaa]

verbaalisubstantiivi شَرَف
(šaraf)
aktiivin partisiippi شَارِفٌ
(šārifun)
passiivin partisiippi

Persoonamuodot[muokkaa]

Aktiivi
indikatiivi subjunktiivi jussiivi imperatiivi
perfekti imperfekti
pers. yks. du. mon. pers. yks. du. mon. pers. yks. du. mon. pers. yks. du. mon. pers. yks. du. mon.
1. شَرُفْتُ
(šaruftu)
شَرُفْنَا
(šarufnā)
1. أَشْرُفُ
(ʾašrufu)
نَشْرُفُ
(našrufu)
1. أَشْرُفَ
(ʾašrufa)
نَشْرُفَ
(našrufa)
1. أَشْرُفْ
(ʾašruf)
نَشْرُفْ
(našruf)
1.
2. شَرُفْتَ m.
(šarufta)
شَرُفْتِ f.
(šarufti)
شَرُفْتُمَا
(šaruftumā)
شَرُفْتُمْ m.
(šaruftum)
شَرُفْتُنَّ f.
(šaruftunna)
2. تَشْرُفُ m.
(tašrufu)
تَشْرُفِينَ f.
(tašrufīna)
بَشْرُفَانِ
(tašrufāni)
تَشْرُفِونَ m.
(tašrufūna)
تَشْرُفْنَ f.
(tašrufna)
2. تَشْرُفَ m.
(tašrufa)
تَشْرُفِي f.
(tašrufī)
تَشْرُفَا
(tašrufā)
تَشْرُفُوا m.
(tašrufū)
تَشْرُفْنَ f.
(tašrufna)
2. تَشْرُفْ m.
(tašruf)
تَشْرُفِي f.
(tašrufī)
تَشْرُفَا
(tašrufā)
تَشْرُفُوا m.
(tašrufū)
تَشْرُفْنَ f.
(tašrufna)
2. اُشْرُفْ m.
(ušruf)
اُشْرُفِي f.
(ušrufī)
اُشْرُفَا
(ušrufā)
اُشْرُفُوا m.
(ušrufū)
اُشْرُفْنَ f.
(ušrufna)
3. شَرُفَ m.
(šarufa)
شَرُفَتْ f.
(šarufat)
شَرُفَا m.
(šarufā)
شَرُفَتَا f.
(šarufatā)
شَرُفُوا m.
(šarufū)
شَرُفْنَ f.
(šarufna)
3. يَشْرُفُ m.
(yašrufu)
تَشْرُفُ f.
(tašrufu)
يَشْرُفَانِ m.
(yašrufāni)
بَشْرُفَانِ f.
(tašrufāni)
يَشْرُفِونَ m.
(yašrufūna)
يَشْرُفْنَ f.
(yašrufna)
3. يَشْرُفَ m.
(yašrufa)
تَشْرُفَ f.
(tašrufa)
يَشْرُفَا m.
(yašrufā)
تَشْرُفَا f.
(tašrufā)
يَشْرُفُوا m.
(yašrufū)
يَشْرُفْنَ f.
(yašrufna)
3. يَشْرُفْ m.
(yašruf)
تَشْرُفْ f.
(tašruf)
يَشْرُفَا m.
(yašrufā)
تَشْرُفَا f.
(tašrufā)
يَشْرُفُاو m.
(yašrufū)
يَشْرُفْنَ f.
(yašrufna)
3.
Passiivi
indikatiivi subjunktiivi jussiivi
perfekti imperfekti
pers. yks. du. mon. pers. yks. du. mon. pers. yks. du. mon. pers. yks. du. mon.
1. 1. 1. 1.
2. 2. 2. 2.
3. 3. 3. 3.

2[muokkaa]

Nominaalimuodot[muokkaa]

verbaalisubstantiivi تَشْرِيبٌ
(tašrīfun)
aktiivin partisiippi مُشَرِّفٌ
(mušarrifun)
passiivin partisiippi مُشَرَّفٌ
(mušarrafun)

Persoonamuodot[muokkaa]

Aktiivi
indikatiivi subjunktiivi jussiivi imperatiivi
perfekti imperfekti
pers. yks. du. mon. pers. yks. du. mon. pers. yks. du. mon. pers. yks. du. mon. pers. yks. du. mon.
1. شَرَّفْتُ
(šarraftu)
شَرَّفْنَا
(šarrafnā)
1. أُشَرِّفُ
(ʾušarrifu)
نُشَرِّفُ
(nušarrifu)
1. أُشَرِّفَ
(ʾušarrifa)
نُشَرِّفَ
(nušarrifa)
1. أُشَرِّفْ
(ʾušarrif)
نُشَرِّفْ
(nušarrif)
1.
2. شَرَّفْتَ m.
(šarrafta)
شَرَّفْتِ f.
(šarrafti)
شَرَّفْتُمَا
(šarraftumā)
شَرَّفْتُمْ m.
(šarraftum)
شَرَّفْتُنَّ f.
(šarraftunna)
2. تُشَرِّفُ m.
(tušarrifu)
تُشَرِّفِينَ f.
(tušarrifīna)
تُشَرِّفَانِ
(tušarrifāni)
تُشَرِّفُونَ m.
(tušarrifūna)
تُشَرِّفْنَ f.
(tušarrifna)
2. تُشَرِّفَ m.
(tušarrifa)
تُشَرِّفِي f.
(tušarrifī)
تُشَرِّفَا
(tušarrifā)
تُشَرِّفُوا m.
(tušarrifū)
تُشَرِّفْنَ f.
(tušarrifna)
2. تُشَرِّفْ m.
(tušarrif)
تُشَرِّفِي f.
(tušarrifī)
تُشَرِّفَا
(tušarrifā)
تُشَرِّفُوا m.
(tušarrifū)
تُشَرِّفْنَ f.
(tušarrifna)
2. شَرِّفْ m.
(šarrif)
شَرِّفِي f.
(šarrifī)
شَرِّفَا
(šarrifā)
شَرِّفُوا m.
(šarrifū)
شَرِّفْنَ f.
(šarrifna)
3. شَرَّفَ m.
(šarrafa)
شَرَّفَتْ f.
(šarrafat)
شَرَّفَا m.
(šarrafā)
شَرَّفَتَا f.
(šarrafatā)
شَرَّفُوا m.
(šarrafū)
شَرَّفْنَ f.
(šarrafna)
3. يُشَرِّفُ m.
(yušarrifu)
تُشَرِّفُ f.
(tušarrifu)
يُشَرِّفَانِ m.
(yušarrifāni)
تُشَرِّفَانِ f.
(tušarrifāni)
يُشَرِّفُونَ m.
(yušarrifūna)
يُشَرِّفْنَ f.
(yušarrifna)
3. يُشَرِّفَ m.
(yušarrifa)
تُشَرِّفَ f.
(tušarrifa)
يُشَرِّفَا m.
(yušarrifā)
تُشَرِّفَا f.
(tušarrifā)
تُشَرِّفُوا m.
(yušarrifū)
يُشَرِّفْنَ f.
(yušarrifna)
3. يُشَرِّفْ m.
(yušarrif)
تُشَرِّفْ f.
(tušarrif)
يُشَرِّفَا m.
(yušarrifā)
تُشَرِّفَا f.
(tušarrifā)
يُشَرِّفُوا m.
(yušarrifū)
يُشَرِّفْنَ f.
(yušarrifna)
3.
Passiivi
indikatiivi subjunktiivi jussiivi
perfekti imperfekti
pers. yks. du. mon. pers. yks. du. mon. pers. yks. du. mon. pers. yks. du. mon.
1. شُرِّفْتُ
(šurriftu)
شُرِّفْنَا
(šurrifnā)
1. أُشَرَّفُ
(ʾušarrafu)
نَشَرَّفُ
(nušarrafu)
1. أُشَرَّفَ
(ʾušarrafa)
نُشَرَّفَ
(nušarrafa)
1. أُشَرَّفْ
(ʾušarraf)
نُشَرَّفْ
(nušarraf)
2. شُرِّفْتَ m.
(šurrifta)
شُرِّفْتِ f.
(šurrifti)
شُرِّفْتُمَا
(šurriftumā)
شُرِّفْتُمْ m.
(šurriftum)
شُرِّفْتُنَّ f.
(šurriftunna)
2. تُشَرَّفُ m.
(tušarrafu)
تُشَرَّفِينَ f.
(tušarrafīna)
تُشَرَّفَانِ
(tušarrafāni)
تُشَرَّفُونَ m.
(tušarrafūna)
تُشَرَّفْنَ f.
(tušarrafna)
2. تُشَرَّفَ m.
(tušarrafa)
تُشَرَّفِي f.
(tušarrafī)
تُشَرَّفَا
(tušarrafā)
تُشَرَّفُوا m.
(tušarrafū)
تُشَرَّفْنَ f.
(tušarrafna)
2. تُشَرَّفْ m.
(tušarraf)
تُشَرَّفِي f.
(tušarrafī)
تُشَرَّفَا
(tušarrafā)
تُشَرَّفُوا m.
(tušarrafū)
تُشَرَّفْنَ f.
(tušarrafna)
3. شُرِّفَ m.
(šurrifa)
شُرِّفَتْ f.
(šurrifat)
شُرِّفَا m.
(šurrifā)
شُرِّفَتَا f.
(šurrifatā)
شُرِّفُوا m.
(šurrifū)
شُرِّفْنَ f.
(šurrifna)
3. يُشَرَّفُ m.
(yušarrafu)
تُشَرَّفُ f.
(tušarrafu)
يُشَرَّفَانِ m.
(yušarrafāni)
بَشَرَّفَانِ f.
(tušarrafāni)
يُشَرَّفُونَ m.
(yušarrafūna)
يُشَرَّفْنَ f.
(yušarrafna)
3. يُشَرَّفَ m.
(yušarrafa)
تُشَرَّفَ f.
(tušarrafa)
يُشَرَّفَا m.
(yušarrafā)
تُشَرَّفَا f.
(tušarrafā)
تُشَرَّفُوا m.
(yušarrafū)
يُشَرَّفْنَ f.
(yušarrafna)
3. يُشَرَّفْ m.
(yušarraf)
تُشَرَّفْ f.
(tušarraf)
يُشَرَّفَا m.
(yušarrafā)
تُشَرَّفَا f.
(tušarrafā)
يُشَرَّفُوا m.
(yušarrafū)
يُشَرَّفْنَ f.
(yušarrafna)