ergehen

Wikisanakirjasta

Saksa[muokkaa]

Verbi[muokkaa]

Taivutus
ind. prees. y. 2. p. ergehst
ind. prees. y. 3. p. ergeht
ind. imperf. y. 3. p. erging
part. perf. ergangen
apuverbi sein, haben

ergehen

  1. (+ ist) yksipersoonainen: es ergeht (d) mennä jklla, käydä jkn
    Uns ist es schlecht ergangen.
    Meidän kävi huonosti.
  2. über sich (a) ~ lassen sietää, kestää, suvaita
    Ich werde diese Betrügerei über mich nicht ergehen lassen!
    En aio suvaita tätä petturuutta!
  3. (+ hat) refl.: sich (a) in einem Ding ergehen puhua pitkään jstk, jaaritella jstk, lörpötellä jstk

Etymologia[muokkaa]

er- + gehen